Spore kontrowersje wywołały słowa Wojciecha Cejrowskiego o metodzie walki ze szturmującymi granicę migrantami, polegającej na opryskaniu atakujących świńską krwią i polewaniu nią drutów kolczastych na granicy. Podróżnik określił ją jako manewr „Generała Pattona”. Słowa te jednak błędnie określają ten sposób walki, ponieważ jest on znany jako legenda o generale Pershingu. W rzeczywistości zaś nie chodziło o polewanie broni świńską krwią, lecz o grzebanie islamskich powstańców w zbiorowym grobie wraz z tuszami wieprzowymi. Pomysłodawcą tej metody był pułkownik Alexander Rodgers z 6. Pułku Kawalerii.
Ostatnie ataki migrantów na Polską granicę, w których posługiwali się oni bardzo zróżnicowanym spectrum środków włącznie z butami (których rzucanie w przeciwnika jest w Islamie oznaką pogardy) było szeroko komentowane w mediach. Na facebookowym fanpage’u Wojciecha Cejrowskiego pojawił się wpis odnoszący się do tych wydarzeń. Komentując sytuację, znany podróżnik wskazał, iż remedium na sytuację mógłby stanowić manewr generała Pattona tj. opryskanie atakujących świńską krwią i polewanie nią drutów kolczastych na granicy. Metoda ta w oczywisty sposób nawiązuje do zasad islamu, zakazujących wyznawcom tej religii spożywania, czy nawet dotykania mięsa świń.
FB/Srcreen
Pomijając sam kontrowersyjny pomysł jako taki, warto przyjrzeć się słowom Wojciecha Cejrowskiego, pod kątem ich historycznej prawdziwości. Strategia, o której mowa w opublikowanym poście to nie „manewr generała Pattona”, ale część legendy o generale Pershingu, zresztą również będącej mitem.
Nie generał Patton, a generał Pershing
Legenda ta krąży w sieci w różnych formach. Sednem historii jest rzekoma metoda walki zastosowana przeciwko muzułmańskim ekstremistom, którzy przez I wojną światową dokonali ataków terrorystycznych na siły zbrojne USA, stacjonujące na Filipinach. Żołnierze mieli zanurzać naboje w świńskiej krwi, rozstrzelać nimi 49 terrorystów, następnie pogrzebać ich, wrzucając do grobów także wnętrzności świń. Jeden z pojmanych terrorystów miał natomiast zostać uwolniony, by rozpowiedział jakie metody stosują amerykańscy żołnierze. W ten sposób miał odstraszyć innych od potencjalnych kolejnych ataków. Po zastosowaniu tego „manewru” ataki miały się już nie powtórzyć.
Ta anegdota jest jednak nieprawdziwa. Generał Pershing również nie maczał broni w świńskiej krwi
W rzeczywistości polityka Pershinga wobec buntowniczego ludu Moro opierała się na dyskusji, a nie na walce. Jak informuje portal geekweekinteria.pl, amerykański dowódca pisał w liście do jednego z wodzów plemiennych w następujących słowach: „Piszę ten list, ponieważ jest mi przykro, że Ty i Twoi ludzie nie chcą robić tego, co nakazał rząd – nie chcecie oddać broni. Do Taglibi zostali wysłani żołnierze, do których mogliście przyjść i oddać swoją broń. Zamiast tego Twoi Moro ostrzelali moich żołnierzy. Wówczas żołnierze musieli zastrzelić Twoich Moro. (…). Przykro mi, że żołnierze musieli zabić Moro. Wszyscy Moro są dla mnie jak własne dzieci i chciałbym być dla nich jak ojciec. A ojciec nie powinien zabijać własnych dzieci”.
Nie maczanie broni, lecz grzebanie terrorystów-samobójców z tuszami wieprzowymi
Jak informuje portal geekweekinteria.pl, źródłem legendy są prawdopodobnie inne wydarzenia, kiedy to pułkownik Alexander Rodgers z 6. Pułku Kawalerii rozkazał, aby każdego z juramentados (terrorystów-samobójców z ludu Moro) którego uda się zabić, pogrzebać w zbiorowym grobie wraz z tuszami wieprzowymi. W niektórych przypadkach zwłoki Moro były zaszywane wewnątrz tuszy. Tę metodę „walki” przejęli niektórzy inni oficerowie 6. Pułku”.
Zatem nie, metoda walki z muzułmanami polegająca na maczaniu broni w świńskiej krwi to nie „manewr generała Pattona”. Jest to fragment legendy o generalne Pershingu, zresztą również niezgodnej z historyczną prawdą. Ziarnkiem prawdy w całej legendzie jest jedynie rozkaz grzebania terrorystów-samobójców z tuszami wieprzowymi wydany przez pułkownika Alexandra Rodgersa.
Źródła:
https://mpress.pl/cejrowski-imigranci-swinska-krew/
Fot: Wikimedia Commons
