Sensacyjnie w perspektywie współczesnej wyglądają zasady postępowania usystematyzowane w kodeksach nauczycieli z 1872 i 1915 r. Zakaz łączenia pracy nauczyciela z małżeństwem czy też ściśle sprecyzowany czas wolny to osobliwości, które dziś wydają się całkowicie abstrakcyjne. Czy jednak istotnie status społeczny nauczycieli, a zwłaszcza związane z nim wymagania były na przełomie XIX i XX wieku tak rygorystyczne? Weryfikujemy.
Wzbudzająca zainteresowanie grafika dotycząca brytyjskich nauczycieli przełomu XIX i XX wieku prezentuje surowe wymagania względem pedagogów. Wśród oryginalnych zasad, którymi operuje Kodeks Nauczyciela, znajdują się takie osobliwości, jak np. codzienne przynoszenie wiadra wody i kubła węgla, zezwolenie nauczycielom mężczyznom na wykorzystanie wyłącznie jednego (wyjątkowo) dwóch wieczorów tygodniowo na załatwienie spraw osobistych, czy też natychmiastowe zwolnienie bez wypowiedzenia nauczycielek, które wyjdą za mąż.
Screen/FB
Należy podkreślić, iż na przestrzeni kilkudziesięciu lat pojawiało się więcej podobnych kodeksów, najbardziej popularne są te z 1872 r. oraz z 1915 r.
Atrakcyjność wynikająca z porównania ówczesnych zasad z obecnymi stanowi często perspektywę, która zasłania istotną kwestię autentyczności kodeksów. Niejednokrotnie wskazywano bowiem na brak wiarygodnych źródeł potwierdzających rzeczywistość obowiązywania podobnych zasad w tym czasie. Jak wskazuje portal openculture.com, powołując się na ustalenia Towarzystwa Historycznego New Hampshire, źródła kodeksu nie są znane, więc nie można zaświadczyć o ich autentyczności. Co więcej, jak wskazuje portal snopes.com, nikt nie był w stanie zweryfikować autentyczności listy zawierającej rygorystyczne zasady, mimo że w ciągu kilkudziesięciu lat publikowana była w różnych gazetach, a każdy wystawca twierdził, że lista pochodzi z jego okolicy. Istotnych wątpliwość dostarcza ponadto fakt, iż analogiczne listy funkcjonowały także w odniesieniu do innych profesji jak np. pielęgniarek.
Na ciekawą okoliczność dotyczącą podobnego kodeksu zwrócił uwagę portal leadstories.com, wskazując, iż zastosowana w tekście czcionka Times New Roman została wynaleziona w 1932 r. a więc 9 lat po rzekomej dacie publikacji materiału.
Screen/FB
Powyższe argumenty dostarczają więc podstaw, by wspomniane grafiki traktować raczej jako pewien nostalgiczny sentymentalizm wywoływany urzekającą absurdalnością starego świata niż rzeczywistym miernikiem porównań obecnych czasów z życiem nauczycieli przełomu XIX i XX wieku.
Źródła:
http://www.tygodnikplus.com/pl/n452/przepisy-dla-nauczycieli
https://www.facebook.com/Biskupiec.Pomorski/photos/kodeks-nauczyciela-z-1872-roku/887514891357700/
Fot: Pixabay.com
